Pismo skierowane przez Marszałka Sejmu Bronisława Komorowskiego do Prezydenta L.Kaczyńskiego z dnia 2 marca 2010 roku, z prośbą o umożliwienie posłom skorzystania z wolnych miejsc w samolocie, którym będzie Pan Prezydent udawał się na uroczystość z okazji 70 rocznicy zbrodni katyńskiej:
Podpis B. Komorowskiego pod tym pismem jest sfałszowany(nie spełnia prawnych wymogów podpisu odręcznego, gdyż nie jest podpisem odręcznym „zwykle używanym” przez B.Komorowskiego.
Sąd Najwyższy w wyroku z 25 października 1979 r. (II KR 10/79, OSNPG 1980, nr 11, poz. 127) stwierdził: „Dokument jest podrobiony wówczas, gdy nie pochodzi od tej osoby, w której imieniu został sporządzony”.
Oto przykłady podpisu odręcznego , zwykle używanego przez B.Komorowskiego(składanie tych podpisów osobiście przez B.Komorowskiego jest udokumentowane na fotografiach zrobionych podczas tych czynności):
1. Wpis w księdze kondolencyjnej w ambasadzie Japonii
2. Wpis do księgi pamiątkowej Obozu Auschwitz- Birkenau
Porównanie podpisu na piśmie Marszałka Sejmu skierowanym do Prezydenta L.Kaczyńskiego, z podpisami na wpisach w księgach, nie pozostawia wątpliwości co do faktu sfałszowania podpisu na urzędowym piśmie z dnia 2 marca 2010 roku.
Jakie sankcje karne grożą osobie fałszującej podpis?
Sfałszowanie podpisu wg. art. 12, art. 33, art. 270 Kodeksu karnego, podlega karze grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności. Odpowiedzialności za sfałszowanie podpisu na dokumencie nie wyłącza fakt, że osoba, której podpis sfałszowano wyraziła zgodę na fałszerstwo jej podpisu.
Sfałszowanie dokumentów jest określone w przepisach Kodeksu karnego dotyczących przestępstw przeciwko wiarygodności dokumentów. Sfałszowanie podpisu podlega karze grzywny, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. Sfałszowanie podpisu, które podlega odpowiedzialności karnej polega albo na czyjegoś podrobieniu podpisu, albo też na przerobieniu już istniejącego na dokumencie podpisu, a działanie to musi następować w celu użycia sfałszowanego podpisu jako autentycznego.
Sfałszowanie dokumentu, który obejmuje wypadek mniejszej wagi podlega natomiast karze grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
W omawianym przypadku, waga dokumentu była duża, a skutkiem była śmierć parlamentarzystów wysłanych do Katynia w wyniku prośby skierowanej ze strony Marszałka Sejmu do Prezydenta L.Kaczyńskiego.
Sam fakt, że osoba, której podpis podrobiono, wyraziła na to zgodę, nie wyłącza bezprawności czynu, ani jego karygodności, co podkreślił Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 21 czerwca 2007 r., sygn. akt III KK 122/07. Natomiast w postanowieniu z dnia 17 kwietnia 2007 r., sygn. akt V KK 90/07 Sąd Najwyższy orzekł, że przestępstwa sfałszowania dokumentu można się dopuścić nie tylko przez podrabianie lub przerabianie dokumentu, ale również (jedynie) przez używanie takiego dokumentu.
Komentarze